WeBible
1757 Church Slavonic Elizabeth Bible
Select Version
Cherokee New Testament (1860) with Sequoyah transliterated forms
Sahidic NT
Czech BKR
1757 Church Slavonic Elizabeth Bible
Danish
Danish New Testament from 1819 with original orthography
Danish OT1871 + NT1907 with original orthography
Elberfelder (1871)
Elberfelder (1905)
Luther (1545)
Greek Modern
American Standard Version
Basic English Bible
Douay Rheims
William Tyndale Bible (1525/1530)
Webster's Bible
World English Bible
Weymouth NT
Young's Literal Translation
Esperanto
Reina Valera NT (1858)
Sagradas Escrituras (1569)
(Navarro Labourdin) NT
Finnish Bible (1776)
Pyha Raamattu (1933 1938)
Darby
Martin (1744)
Scots Gaelic (Gospel of Mark)
Gothic (Nehemiah NT Portions)
NT Tischendorf 8th Ed
Manx Gaelic (Esther Jonah 4 Gospels)
Aleppo Codex
OT Westminster Leningrad Codex
Croatian
Hungarian Karoli
Eastern (Genesis Exodus Gospels)
Western NT
Giovanni Diodati Bible (1649)
Riveduta Bible (1927)
明治元訳「舊約聖書」(1953年版) 大正改訳「新約聖書
Japanese Denmo 電網聖書
Japanese Kougo-yaku 口語訳「聖書」(1954/1955年版)
Japanese Raguet-yaku ラゲ訳「我主イエズスキリストの新約聖書」(1910年版)
Korean
Vulgata Clementina
Baiboly Malagasy (1865)
Sathyavedapusthakam (Malayalam Bible) published in 1910
Judson (1835)
Det Norsk Bibelselskap (1930)
Petrus Canisius Translation
Dutch Staten Vertaling
De ganse Heilige Schrift bevattende al de kanonieke boeken van het Oude en Nieuwe Testament, met de apocriefe (deuterocanonieke) boeken
Studentmållagsbibelen frå 1921
Polish Biblia Gdanska (1881)
Old Public Domain Pohnpeian Bible
Potawatomi (Matthew Acts) (Lykins 1844)
El Evangelio segun S. Lucas, traducido al Romaní, ó dialecto de los Gitanos de España
Synodal Translation (1876)
Albanian Bible
Serbian Bible Daničić-Karadžić Ekavski
Serbian Bible Daničić-Karadžić Ijekavski
Swedish (1917)
Svenska Karl XII:s Bibel (1703)
Svenska Karl XII:s Bibel (1873)
Swahili
Peshitta NT
Ang Dating Biblia (1905)
Klingon Language Version of the World English Bible
NT (P Kulish 1871)
Українська Біблія. Переклад Івана Огієнка.
Vietnamese (1934)
聖經 (文理和合)
Union Simplified
Union Traditional
Widget
Switch to light / dark version
csielizabeth
2 Samuel 13
2 Samuel 13
13 / 24
1
И бысть по сих, и у Авессалома сына Давидова бе сестра добра взором зело, имя же ей Фамарь, и возлюби ю Амнон сын Давидов:
2
и скорбяше Амнон, яко и разболетися (ему) сестры своея ради Фамары, зане дева бяше сия, и не удобно бе пред очима Амнонима что сотворити ей.
3
И бе Амнону друг, имя же ему Ионадав, сын Самаа брата Давидова, и Ионадав муж мудр зело.
4
И рече ему (Ионадав): что ти, яко ты тако болиши, сыне царев, утро утро? И не возвещаеши ми? И рече ему Амнон: Фамару сестру Авессалома брата моего аз люблю.
5
И рече ему Ионадав: лязи на постели твоей и разболися, и внидет отец твой видети тя, и речеши к нему: да приидет ныне Фамарь сестра моя, и да ми даст ясти, и да сотворит пред очима моима снедь, да увижду и вкушу от рук ея.
6
И ляже Амнон и разболеся: и вниде царь видети его. И рече Амнон к царю: да приидет ныне Фамарь сестра моя ко мне и да испечет два пряжма пред очима моима, и имам ясти от руку ея.
7
И посла Давид к Фамаре в дом, глаголя: иди ныне в дом Амнона брата твоего и сотвори ему снедь.
8
И иде Фамарь в дом Амнона брата своего, и той лежаше. И взя тесто, и смеси, и устрои пред очима его, и испече пряжма:
9
и взя сковраду и изложи пред него, и не восхоте ясти. И рече Амнон: изжените вся мужы от мене. И изгнаша вся мужы от него.
10
И рече Амнон к Фамаре: внеси ми снедь во внутреннюю храмину, и ям от руку твоею. И взя Фамарь пряжма, яже испече, и внесе Амнону брату своему во внутреннюю храмину,
11
и представи ему да яст. И ят ю, и рече ей: гряди, лязи со мною, сестро моя.
12
И рече ему: ни, брате мой, не обругай мене, понеже не сотворится тако во Израили, не сотвори безумия сего:
13
и аз камо скрыю безчестие мое? И ты будеши яко един от безумных во Израили: и ныне глаголи к царю, да не отлучит мене от тебе.
14
И не восхоте Амнон послушати гласа ея, и преодоле ей, и смири ю, и преспа с нею.
15
И возненавиде ю Амнон ненавистию великою зело, яко велиим ненавидением возненавиде ю паче любве, еюже любляше ю, и рече ей Амнон: востани и отиди.
16
И рече ему Фамарь: (ни, брате,) яко злоба болши есть последняя паче первыя, юже сотворил еси со мною, еже отслати мене. И не восхоте Амнон слышати гласа ея.
17
И призва отрока своего, приставника дому своего, и рече ему: отсли ныне сию от мене вон, и заключи двери вслед ея.
18
И бе риза на ней испещрена, понеже тако облачахуся дщери царевы, сущыя девицы, во одежды своя. И изведе ю вон слуга его и затвори двери вслед ея.
19
И взя Фамарь пепел, и насыпа на главу свою, и одежду испещренную растерза на себе, и возложи руце свои на главу свою, и идущи идяше и вопияше.
20
И рече к ней Авессалом брат ея: еда Амнон брат твой бысть с тобою? И ныне, сестро моя, умолчи, яко брат твой есть: не полагай на сердцы твоем еже глаголати слово сие. И седе Фамарь вдовствующи в дому Авессалома брата своего.
21
И слыша царь Давид вся словеса сия, и разгневася зело, и не опечали духа Амнона сына своего, понеже любляше его, яко первенец бе ему.
22
И не глагола Авессалом со Амноном ни о добре, ни о зле, понеже возненавиде Авессалом Амнона того ради, понеже Фамару сестру его обругал.
23
И бысть по двух летех дний, и беша стригуще (овцы) Авессаломовы (раби) в Веласоре близ Ефрема: и призва Авессалом вся сыны царевы.
24
И прииде Авессалом ко царю и рече: се, ныне стригут рабу твоему, да идет убо царь и отроцы его с рабом твоим.
25
И рече царь ко Авессалому: ни, сыне мой, да не пойдем вси мы, и да не отяготим тя. И нуждаше его: и не восхоте (царь) ити, и благослови его.
26
И рече Авессалом к нему: аще же ни, поне да идет с нами Амнон брат мой. И рече ему царь: почто идет с тобою Амнон?
27
И принуди его Авессалом, и отпусти с ним Амнона и вся сыны царевы. И сотвори Авессалом пир, якоже творит пир царь.
28
И заповеда Авессалом отроком своим, глаголя: видите егда возблажает сердце Амноне от вина, и реку вам: поразите Амнона, и умертвите его: не убойтеся, яко не аз ли есмь повелеваяй вам? Мужайтеся и будите в сыны силы.
29
И сотвориша отроцы Авессаломли Амнону, якоже заповеда им Авессалом. И восташа вси сынове царевы, и вседе кийждо на мска своего, и бежаша.
30
И бысть, сущым им на пути, и слух дойде до Давида, глаголя: изби Авессалом вся сыны царевы, и не избысть от них ни един.
31
И воста царь, и растерза ризы своя, и ляже на земли, и вси отроцы его предстоящии ему растерзаша ризы своя.
32
И рече Ионадав, сын Самаа брата Давидова, и рече: да не речет господин мой царь, яко вся отроки сыны царевы уби, но Амнон есть един убиен, яко той из уст Авессалому не исхождаше, отнележе обруга сестру его Фамару:
33
и ныне да не полагает господин мой царь словесе на сердцы своем, глаголя: вси сынове царевы умроша: яко Амнон един умре.
34
И побеже Авессалом. И воздвиже отрок страж очеса своя и виде: и се, людие мнози идуще путем вслед его со страны гор в низхождение. И прииде страж и возвести царю и рече: мужы видех от пути Оронска со страны горы.
35
И рече Ионадав ко царю: се, сынове царевы приходят: по словеси раба твоего, тако бысть.
36
И бысть егда сконча глаголя, и се, сынове царевы приидоша и воздвигоша глас свой и плакаша: и сам царь и вси отроцы его плакаша плачем великим зело.
37
И Авессалом убеже, и прииде ко Фолму сыну Емиуда, царю Гедсурску, в землю Хамаахадску. И плакаше Давид царь о сыне своем вся дни.
38
И Авессалом убеже, и иде в Гедсур, и бе тамо три лета.
39
И остави царь Давид изыти вслед Авессалома, яко утешися о Амноне, яко умре.
Copy Link
Webible
Freely accessible Bible
48 Languages, 74 Versions, 3963 Books
Widget